Miso to tradycyjna japońska przyprawa w formie pasty wykonanej ze sfermentowanej soi, soli i grzybów kōji; poddana działaniu fermentacji przez okres od sześciu miesięcy do około dwóch lat. Uzyskana pasta posiada gęstą konsystencję i jest używana do przygotowania sosów, mięs, marynowania warzyw lub połączenia z wywarem dashi, celem uzyskania popularnej japońskiej zupy misoshiru, znanej potocznie jako zupa miso. W zależności od regionu oraz pory roku przyprawa miso może różnić się smakiem, aromatem oraz konsystencją. Do wymienionych zmiennych warto również doliczyć temperaturę, czas fermentacji, ilość soli oraz rodzaju grzybów kōji. 

Wczesne formy japońskiego miso produkowano już w okresie neolitu, czyli w ostatnim okresie epoki kamienia i wykonywano z ziarna lub ryby, nazywane jōmon miso. Przyprawa jaką znamy dziś, pojawiła się w Japonii równocześnie z pojawieniem się buddyzmu, czyli około VI wieku naszej ery. Prawdopodobnie przybyła z Chin, gdzie już w starożytności korzystano z przetworów ze sfermentowanej soi - pierwsze wzmianki o przyprawie podobnej do miso pochodzą z III wieku p.n.e.

Pasta bogata jest w białko, witaminy, szczególnie witaminę B12 oraz minerały. Zawiera stosunkowo wysoką ilość soli, dlatego nie zaleca się spożywania jej nadmiernych ilości u osób z nadciśnieniem.